ಶ್ರೀ ಸನ್ನಿಧಿ

ಪದ್ಮಾತಾಯಿ ಮತ್ತು ದತ್ತಾತ್ರೇಯರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಪಯಣ  

​

ನಾನು ಬದುಕುಳಿದ ನಂತರ, ಅವರ  ಅನುಯಾಯಿ ಆಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದೆ . ನನ್ನ ಭೇಟಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಭಸ್ಮವು  ಭಸ್ಮ  ಕುಂಡದಿಂದ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವದನ್ನು ನಾನು ನೋಡಿದೆ. ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ದತ್ತ ಜಯಂತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಪದ್ಮಾತಾಯಿಯವರು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಯಿಂದ  ರುದ್ರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತೋರಿಸಿದರು. ಅಂತಹ ಅನೇಕ ಪವಾಡಗಳಿಗೆ ನಾನು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ತಾಯಿಯವರು  ರಾತ್ರಿ ಹತ್ತು ಗಂಟೆಯ ಸುಮಾರಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಪೂಜಾ ಗೃಹದಲ್ಲಿ  ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ( ಹೊಸೂರು ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಗರ್ಭಗುಡಿ). ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವರ  ದೇಹದಿಂದ ಗಂಧವು  ಹೊರಸೂಸುತ್ತಿತ್ತು . ಅವರು  ಎತ್ತರದ ದೇಹವನ್ನು  ಹೊಂದಿದ್ದು ,  ದೊಡ್ಡ ಋಷಿಯಂತೆ  ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು  . ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ವಾಣಿಯು ಬಹಳ ಕಾಲ ಬರುತ್ತಿತ್ತು . ಆಗ ೭-8 ಜನರಿದ್ದರು . ಆಗ  ದತ್ತಾತ್ರೇಯಯವರ  ತಂದೆಯಾದ ಅತ್ರಿ ಮಹಾ ಮುನಿಯಯವರ  ವಾಣಿಯು ಬರಹತ್ತಿತು . ಆ ಶಕ್ತಿಯು ಪದ್ಮಾತಾಯಿಯವರ  ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರು  ಸಿದ್ಧಿಪುರುಷರ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಮತ್ತೊಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಡಾ.ಮಲ್ಲಿಕರ್ಜುನ್ ಸಿಂದಗಿ(ಸಂತ ಶಿಶುನಾಳ ಶರೀಫ್ರ  ಕುರಿತು ಪುಸ್ತಕ ಬರೆದವರು) ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು . ದತ್ತಾತ್ರೇಯರು “ನಾನು ಶಿವಲೀಲಾಮೃತ-ಏಕ ಮುಖದ  ರುದ್ರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಎಂಟು ಭಕ್ತರಿಗೆ ನೀಡಲು ಬಯಸಿದ್ದೇನೆ . ಅದನ್ನು ಬಯಸುವ ಭಕ್ತರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುವುದು ”, ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಒಂದು ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 6.10 ಕ್ಕೆ ಶ್ರೀ ದತ್ತಸ್ವರೂಪಿ ಪದ್ಮಾತಾಯಿಯವರು ಗರ್ಭಗೃಹದಲ್ಲಿದ್ದರು . ಅಕಸ್ಮಾತಾಗಿ ನಾನು ಅಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಶಿವಲೀಲಮೃತ ರುದ್ರಕ್ಷಿಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಬೇಕೆಂದು ನಾನು ಅವರನ್ನು ವಿನಂತಿಸಿದೆ. ಪದ್ಮಾತಾಯಿಯವರು ತಕ್ಷಣ ಗರ್ಭಗೃಹದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಲಗೈ ಬೆರಳಿನಿಂದ ತಲೆಯ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿದರು . ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅವರ ಬೆರಳುಗಳಲ್ಲಿ ಶಿವಲೀಲಾಮೃತ ಏಕಮುಖ ರುದ್ರಾಕ್ಷಿ ಬಂದಿತು . ಅವರು ಅದನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟರು . ಮುಂದೆ  ಅದನ್ನುನುಂಗಿಬಿಟ್ಟೆ . ಬಹುಶಃ ನಾನು ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಏಕೈಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿರಬಹುದು .

ಮುಂದೆ ಕರ್ನಾಟಕ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವು ಶಿಕ್ಷಕರಿಗಾಗಿ ಯುಜಿಸಿಯ ಎಫ್ಐಪಿ (ಫ್ಯಾಕಲ್ಟಿ ಇಂಪ್ರೂವ್ಮೆಂಟ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ) ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಅರ್ಜಿಗಳನ್ನು ಕರೆದಿದ್ದರು .  ಪ್ರಾಣಿಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 5 ಸೀಟುಗಳು ಇದ್ದವು ಮತ್ತು ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಗಲೇ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಲಾಗಿತ್ತು . ನಾನು ಡಾ.ವಿ.ಬಿ.ನಾಡಕರ್ಣಿಯವರನ್ನು  ಭೇಟಿಯಾಗಿ ನನಗೆ ಒಂದು ಸೀಟ್  ನೀಡುವಂತೆ ವಿನಂತಿಸಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಡಾ.ನಾಡಕರ್ಣಿ ಅವರು ನನ್ನ  ಹೆಸರನ್ನು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲು ಅಸಮರ್ಥತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಡಾ.ನಾಡಕರ್ಣಿ ಅವರಿಂದ   "ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನದಂದು ಬರಬೇಕು"  ಎಂಬ ಸಂದೇಶದ ಪತ್ರವೊಂದು ಬಂತು . “ಮೊದಲೇ ಸೀಟು ಪಡೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನದ ಒಂದು  ಗಂಟೆಯೊಳಗೆ   ಬರದಿದ್ದರೆ  , ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರನ್ನು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ” ಎಂದು ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೆದಿತ್ತು . ನಂತರ ನಾನು ಪದ್ಮಾತಾಯಿಯವರ ಹತ್ತಿರ  ಹೋಗಿ  ವಿನಂತಿಸಿದೆ. ನಾನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ  ಸೀಟನ್ನು ಕೊಡಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಿದರು . ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನು , "ನನಗೆ ಸೀಟ್ ಸಿಕ್ಕರೆ , ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪದ್ಮಾತಾಯಿ ಮತ್ತು ದತ್ತಾತ್ರೇಯರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ . ಡಾ.ನಾಡಕರ್ಣಿ ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಬರಲು ಹೇಳಿದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋದೆ . ಆ ದಿನ ಮೊದಲೇ ಆಮಂತ್ರಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಬರಲಿಲ್ಲ , ಆಗ ನನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಡಾ. ವಿ ಎಲ್ ಕಲ್ಲಾಪುರ ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಯಿತು . ತರುವಾಯ, ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಪಿಎಚ್.ಡಿ. ನೋಂದಣಿಯನ್ನು ಡಾ ಎಸ್.ಕೆ. ಸೈದಾಪುರ ಅವರಿಗೆ  ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಯಿತು.
ಹೀಗೆ 1978 ರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. ನನಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ನೋಂದಾಯಿಸಿಕೊಂಡ ಅನೇಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗಿಂತ  ಮುಂಚೆಯೇ ,ಅಲ್ಪಾವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನಾನು ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಈ ಹಂತ ತಲುಪಲು ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಡಾ ನಾಡಕರ್ಣಿ, ಡಾ ವಿ ಎಲ್ ಕಲ್ಲಾಪುರ್ ಮತ್ತು ಡಾ ಸೈದಾಪುರ ಇವರಿಗೆ  ಚಿರಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.  ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಬಲವಾದ ಬೇರೂರಿದ ಪ್ರಯಾಣವು ಪದ್ಮಾತಾಯಿ ಮತ್ತು ದತ್ತಾತ್ರೇಯರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.